probeert 'de grenzen van het leven' vast te leggen
door handafdrukken en afgietsels van engelenkindjes, doodgeboren baby's,
zieke of overleden kinderen en volwassenen te maken.
Ook persoonlijk op maat gemaakte beelden, urnen, sieraden of beelden die als asurn kunnen dienen,
ook een gezichtsafdruk behoort tot de mogelijkheden.
een bronzen handafdruk,
een sieraad in uw huis
Deze beelden bieden letterlijk ‘houvast’ van een hand of voetje in een moeilijke periode van afscheid en rouw. De herinneringen maken dat deze beelden meehelpen om zo’n intense gebeurtenis met het bijbehorende verdriet te dragen en te verwerken. Hand- voet- of gezichtsafdrukken vormen een karakteristiek, herkenbaar en tastbaar aandenken en kunnen op locatie verzorgd worden. Bij het maken van de lichaamsafgietsels werk ik met huidvriendelijke en natuurlijke materialen.
Verkleinde handafdruk van haar vader
als zilveren bedeltje
Voor direct contact:
06-12417456
Spreek bij geen gehoor altijd even uw naam en telefoonnummer in.
Dit werkt een snel en efficiënt contact in de hand.
Ook kunt u contact leggen via:
WhatsApp
baby's, kinderen en volwassenen
Voor voorbeelden, ideeën en inspiratie verwijs ik u graag naar de fotogalerie
Ik werk graag samen en dichtbij mensen en probeer persoonlijke beelden voor u te maken die u tot troost en steun kunnen zijn.
Heeft u vragen? Neem dan contact op. Wilt u iets vertellen of heeft u opmerkingen? Plaats dan een boodschap in het gastenboek.
drieling, prematuur 22,5 week
Terebinth, nummer 2 jaargang 2024
Uit het veld / Monique Derks
Mensen uit het veld vertellen over hun werk voor het behoud van funerair erfgoed. Deze keer: Monique Derks, beeldend kunstenaar, ‘werkzaam door heel Nederland, België, Duitsland (andere locaties na overleg)’.
Een paar jaar geleden namen we een folder mee van haar stand op de uitvaartbeurs in Gorinchem. Monique Derks maakt van overleden baby’s gezichtsafdrukken of afdrukken van voetjes, handjes en oortjes. Van dode en kinderen maakt ze driedimensionale lichaamsafdrukken. Het woord ‘dodenmaskers’ doet een belletje rinkelen. Toetanchamon, Napoleon, Bilderdijk. Houdt hier iemand een funeraire traditie levend?
Geen taboe
Derks is de dochter van ‘Harry den drukker’, opgegroeid in Cuyk aan de Maas in Noord-Brabant. Haar vader drukte ook bidprentjes en rouwkaarten. Iedereen kwam er over de vloer: nabestaanden, pastoor, uitvaartondernemer. In haar eigen woorden: ‘De dood fietste door het gezin en was nooit ver weg.’ De dood was geen taboe, ook niet door haar eigen ervaringen met de voortijdige dood van haar zus. Misschien dat ze daardoor na haar opleiding aan de kunstacademie – beeldend kunstenaar wilde ze altijd al worden – richting de dood opschoof. Met haar werk kan Derkse iets doen aan emotioneel psychologische hulpverlening. Een afgietsel van een voetje of gezichtje kan het afscheid draaglijker maken, is haar ervaring.
Trotse moeders
In veel gevallen maakt Derks afgietsels van baby’s van circa 23 weken. Dat is niet toevallig, want een vruchtwaterpunctie wordt rond die tijd gedaan. Als het kindje-in-wording niet levensvatbaar blijkt of gebreken vertoont die tot een zwaar leven gaan leiden, nemen de ouders op dat moment een besluit: komt het ter wereld of niet, wordt er een vroeggeboorte opgewekt? Juist dan wordt Derks gebeld met de vraag of ze langs kan komen om een afgietsel te maken.
Vroeger werden premature kindjes – van 25 tot 30 centimeter lengte – nog aangekleed en verkleurden ze na een paar dagen. Nu worden ze in vocht bewaard en blijven ze mooi en gaaf tot het eind. Het frappeert Derks hoe trots moeders, juist bij het naderend afscheid, dan toch op hun baby zijn.
Van gips naar giethars
Het maken van afgietsels mag meer ambachtelijk dan kunstzinnig lijken, toch zit er in Derks’ producten veel vrije vormgeving. Ze is van meer markten thuis en maakt ook sieraden met een uitsparing in de vorm van een doosje of buisje, voor een beetje as van de overledene, en ander vrij werk. Op haar website (stiltebeeld.nl) legt ze uit hoe een afgietsel wordt gemaakt. In het verleden gebeurde dat vooral met gips, nu werkt ze met giethars en ook wel met behulp van een 3d-
printer. Het gieten van het uiteindelijke voorwerp neemt een professionele bronsgieter voor zijn rekening. Derks: ‘Het materiaal is vaak brons, maar ik werk ook met zilver, goud en aluminium. Gietijzer of plastic hebben niet de goede uitstraling voor dit type voorwerpen.’
Het onverwachte
Derks’ folder noemt geen prijzen, want die hangen af van variabele factoren zoals grootte en materiaal. Een babyvoetje kost ongeveer 800 euro. Een dodenmasker varieert in prijs van 2.500 tot 4.000 euro. Per jaar krijgt Derks 4 tot 6 keer een opdracht voor een masker. Omdat de overledene dat zelf graag wilde of omdat de familie een karakteristiek gezicht wil bewaren. Veel vaker maakt ze afgietsels van baby’s, zo’n 3 of 4 keer per maand. Is dat verklaarbaar? Derks: ‘Jazeker. Als baby’s overlijden, doet dat zo’n pijn dat ouders troost zoeken bij iets tastbaars en driedimensionaals om vast te kunnen houden… Een foto is niet voldoende als je weet dat er verder geen foto’s meer komen.’ Naaste familieleden vragen ook vaak om afdrukken na zelfdoding. Blijkbaar is het onverwachte een belangrijk bij het zoeken naar iets tastbaars dat zo dicht mogelijk bij de overledene komt.
Onbekend en uniek
Derks’ werk is sterk aan tijd gebonden en ze moet er vaak snel bij zijn: ‘Na 2 à 3 dagen treden er veranderingen op in iemands gezicht, maar je wilt het vastleggen zoals het er op het laatste moment levend uitzag.’ Haar werkplek kan het ziekenhuis, het mortuarium of thuis zijn. Ook dat maakt dat ze zich erg betrokken voelt bij haar werk: ‘Je maakt mensen op hun moeilijkste en kwetsbaarste momenten mee.’ Volgens Derks leeft haar werk niet onder het grote publiek: ‘Ouders hebben vaak spijt dat ze niet eerder wisten van deze mogelijkheid van omgaan met de dood van hun kind. Ziekenhuizen en verloskundigen weten mij wel te vinden.’ Een uniek beroep? Monique Derks: ‘Er zijn genoeg mensen die afdrukken maken, van levende handen en mensen. Dat doe ik ook, bijvoorbeeld van handen van mensen die iets te vieren hebben. Maar hoe dichter dit werk bij de dood komt, des te minder vakgenoten eraan beginnen.’
Korrie Korevaart
Uit het gastenboek:
Susan en Anna Roosma:
"Wat zijn wij enorm blij dat wij met Monique contact kregen. Monique kwam met winters weer met alle liefde naar ons toe in Friesland om op de valreep nog een prachtige afdruk van mijn overleden vader te maken. Het is een prachtig en waardevol beeld geworden. Monique is een oprecht lieve en meelevende vrouw die prachtige herinneringen creëert. Dankjewel Monique!"
AC:
"Wij zijn ontzettend blij met de afdruk van de hand als laatste tastbare herinnering. Monique regelt alles keurig en je hebt hier zelf geen omkijken naar. Wij werden erg goed op de hoogte gehouden van het hele proces en konden dit stap voor stap volgen hierdoor. Wij hebben hier een zeer positieve ervaring aan overgehouden en zullen Monique ook zeker bij iedereen aanraden. Ontzettend bedankt voor alles!"