De 'Memory Butterfly' is speciaal ontwikkeld ter nagedachtenis aan overleden (zieke) kinderen, doodgeboren baby’s en prematuren omdat vooral deze groep nabestaanden letterlijk met lege handen komen te staan. Het verlies slaat een gat in de blijde afwachting van nieuw leven of de belofte van een opgroeiend kind wat nog een hele toekomst voor zich zou hebben. De behoefte om te rouwen, te zorgen en te koesteren is en blijft groot bij ouders omdat het overlijden van een kind altijd de kinderlijke onschuld met zich mee blijft dragen tégen de ruwe, natuurlijk verlopende tijdlijn in: “Mijn lieve baby behoorde niet te sterven”. Het kleine, zieke of ongeboren rupsje wat zich zou moeten ontpoppen tot een prachtige vlinder, zoals het beeld ook verbeeldt, staat symbool voor het jonge gezinslid wat iedere dag gemist wordt.
Bij een zwangerschap ben je met een geboorte bezig en reken je absoluut niet op een verlies met een uitvaart. Bij een ziek, jong kind houd je je met de behandeling, genezing en de toekomst bezig en denk je vooral liever niet aan de vormgeving van een afscheid. Biologisch en binnen de tijdslijn van een mensenleven gezien klopt dit niet en gaat het gevoelsmatig een stap te ver. Een verlies slaat àltijd een gat in een leven. Het verlies van een jong kind vol toekomstbeloften nóg meer…
‘Memorybutterfly’ haalt het kind of de persoon weer tussen de mensen, ín het gezin waar hij of zij thuishoort. Geliefd en gemist, maar erkent door de plaats die het beeld mag innemen. Het beeld symboliseert door de vlinder vrijheid, bevrijding, verlossing van pijn en ongemak bij de komst en het verlies van een baby of ziek kind. Ouders hebben immers te maken met gemengde emoties als ‘blij’ en ‘vol liefde verwacht’, maar tegelijkertijd ook ontdaan, verdrietig en toch trots. De vlinder krijgt letterlijk een plaats in het midden van een familie. Het afgietproces op locatie en de verwerking van hand- voet- of oor afdrukjes van het kindje in het beeld maken het extra persoonlijk: De handjes van jouw kind die je nog eens kunt strelen…, ….het oortje wat je altijd kon kroelen, zacht en kwetsbaar, ...misschien later nog eens letterlijk terugkijkend en mijmeren over eventuele gelijkenissen; ...het voetje met dezelfde typerende, gekke, uitstaande kleine teen als zijn vader….
Vader Remco vertelt over zijn ‘Memory Butterfly’ vol trots en emotie: “Lara* heeft vanaf het begin van haar leventje veel tijd in het ziekenhuis doorgebracht. Ze had een spierziekte waardoor ze zich maar moeilijk kon bewegen. Haar bewegingen werden door haar spierziekte in plaats van beter steeds moeizamer. Daarom noemden wij haar altijd “ons rupsje.” Toen Lara* uiteindelijk overleed als eenjarige baby aan de gevolgen van haar ziek zijn zou ze vrij zijn, niet gehinderd door pijn, ongemak of beperkingen. Die gedachte bracht ons enorme troost. Omdat mijn vrouw veertig werd wilde ik haar een heel speciaal cadeau geven. Ik heb Monique benaderd en heb haar over Lara* verteld. Zij heeft ons verhaal prachtig kunnen symboliseren in dit vlinderbeeld. Met de afdrukjes van haar handje en voetje in de vleugels verwerkt is het een ontzettend persoonlijk beeld geworden. Voor ons is het nu alsof een deel van Lara* weer in ons midden is. Terug in ons gezin. Het beeld staat bij ons thuis en tijdens het langslopen en als we televisie kijken gaat onze blik iedere keer naar het beeld met haar hand- en voetafdrukje. We genieten er dan intens van. Het gezin is compleet nu, Lara* hóórt erbij en is weer deel van ons dagelijks leven. Nu klopt het beter.”
Bij Lara* was er geen sprake van overgebleven as vanuit een crematie. Bij N.* 22 weken (prematuur geboren) wel: De as van N.* wordt letterlijk in het lijfje van de vlinder bewaard waardoor de vlinder ook de functie van een heel persoonlijk ‘Urnament’ inneemt. De werkelijke, tastbare hand- en voetafdrukjes zijn direct na de vroeggeboorte afgenomen en maken de baby letterlijk ‘aaibaar’, ook na de uitvaart: “De piepkleine hand- en voetafdrukjes zijn echt prachtig geworden, echt super mooi! We hadden niet verwacht dat deze zo goed en mooi zouden worden en hebben er met verbazing naar zitten kijken toen we ze voor het eerst zagen. Wij zijn echt superblij met de vlinder en ze heeft een mooi plekje in onze kamer.”
In alle gevallen spreken de families van een soort van ‘hereniging’ van hun gezin en zou het idee van een grafje of urnenmuur, ver weg op de begraafplaats, een pijnlijk gevoel van scheiding en onnatuurlijke opsplitsing van de gezinssituatie betekenen.
De persoonlijke en unieke afdrukjes, de mogelijkheid om as in het beeld te bewaren, de unieke vormgeving per beeld, het overleg over materialen en mogelijkheden van uitvoering, maken van ‘Memory Butterfly’ het meest persoonlijk herinneringsbeeld van een overleden dierbare. In samenspraak kan er natuurlijk ook voor een heel eigen en persoonlijke vormgeving of symbool gekozen worden. In principe is alles wat denkbaar is mogelijk.
‘Memory Butterfly’ is een symbolische erkenning van de geboorte, het bestaan, de trots en het overlijden van het (nog) ongeboren of veel te vroeg overleden kindje wat met het vlinderbeeld een volwaardige plek in de gezinssituatie inneemt. In het geval van oudere, overleden kinderen of dierbaren is het een kostbaar en persoonlijk sieraad en ‘urnament’ in huis en pas herkenbaar als urn wanneer daar door de naasten zelf verhaal aan wordt gegeven.
